2023-11-05

De strapatsen van een vrouwenverleider

Normaliter was het maandag nooit druk in de stad, maar ik belandde per abuis in een club waar een (soort van) besloten feest was van een studentenvereniging. Het was rond 2 uur s’ nachts en ik had amper alcohol op, waardoor mijn aanspreekkwaliteiten van een hoog niveau waren. De vrouwen waren meer onder invloed dan ik gewend was op dit tijdstip; en zeker op deze dag. Toen ik het eerste meisje, dat een foute look doch leuk uiterlijk had, aansprak met de magische woorden: “Hoi, wie ben jij?” zei ze iets in de trant van ‘Ooelsloes’. ‘Aah, ben jij toevallig geboren op een plek met een rare taal?’ – ‘Oelsijksls,’ zei ze. Ik kon deze taal niet goed analyseren. Daarom vroeg ik of ze Nederlands kon gaan praten. Dit deed ze niet. Er kwamen andere plannen uit haar vuige brein. Ze ging ineens rondjes om mijn prachtige lichaam heen springen en maakte simultane geluiden als tevoren. Hier had ik geen zin in en derhalve ging ik naar het volgende meisje.

Zij had een ladder in haar panty en was zo dronken dat ze bewegingen maakte die mij deden denken aan een voorntje dat zojuist uit het water was gehengeld. ‘Rustig met die armen, mevrouw voorn!’ zei ik met een vriendelijke lach op mijn gezicht. ‘Wat zeg je?’ - ‘Je hebt een ladder in je panty. Ik heb een ladder in mijn kamer. Als je met mij mee naar huis gaat, en op die ladder klimt, ben je een ladderendepantyvrouwopeenladder. Wie wil dat nou niet?!’ Ze liep weg. Tijd voor bier.

Ik analyseerde de dansvloer en merkte op dat het gefabuleerde paringsproces in volle gang was. Er werd debiel gedanst en de vrouwen gooiden hun reten in de strijd en wachtten af totdat een mannelijke individu genoeg ballen had verzameld om met ze te dansen. De vrouwelijke provocaties maakten menig man dol, maar mondden niet uit in een tongpartij van hoog niveau. Mijzelf ging het ook nog steeds niet voor de wind. Voor gesprekken waren ze allen te dronken, wat voor mij nadelig werkte, aangezien ik het met mijn eloquentie wilde doen. Daarom sprak ik een vrouw aan die bij de bar een lelijk rood kutdrankje aan het bestellen was om zichzelf nog meer de vernietiging in te helpen. Mogelijkerwijs om haar banale kutleven in deze Westerse individualistische maatschappij enigszins te relativeren. Moest kunnen.

Ik opende zeer sterk. ‘Hoi, wat voor drankje is dat?’ Het werd even stil en ze keek me sensueel aan. ‘Ben jij een veroveraar?’ vroeg ze aan mij. ‘Een wat? Een veroveraar? Weet ik niet hoezo?’ – ‘Neeeee, ik vroeg of je een tovenaar bent!’ – ‘O,’ antwoordde ik. ‘Nee, ik ben geen tovenaar. Wel hadden mijn ouders vroeger een kamer verhuurd aan een tovenaar. Parry Potter; heette deze zelfbenoemde tovenaar. Hij vertelde dat hij met zijn toverstok en één goede spreuk alle vrouwen nat kon krijgen. Echter opende ik een keer pardoes zijn deur, om hem te vertellen dat we gingen eten. Toen had Parry Potter zijn ‘toverstok’ ineens in zijn anus gedrukt!’. Ze keek me geschokt aan en vroeg: “Wat kunnen we hieruit concluderen?” – “Dat het enige dat Parry Potter nat maakte zijn eigen futiele anushol was; en dat nog wel met glijmiddel nota bene. En dat tovenaars dus ook gewoon van objecten in hun kont houden en er geen moreel bezwaar tegen hebben. Dus. Zoenen?’ – ‘Kan, maar ik ben wel verkouden.’ – ‘Laat dan maar,’ zei ik. ‘Ik heb al een ontzettend lelijke muil. Als ik dan ook nog eens keelpijn erbij krijg met opgezwollen tong, lijk ik op een Elephant Man in het kwadraat. Dan mag ik het circus in en daar heb ik geen zin in. Doei.’

Ik begon mezelf een loser te voelen. Mijn hoofd wierp ik herhaaldelijk keihard tegen de muur aan, terwijl ik er zachte weengeluidjes bij maakte. Met een bebloed hoofd liep ik huilend naar het volgende meisje. ‘Waarom zijn er wel weekdieren, maar geen weekenddieren?’ vroeg ik aan haar terwijl ik zo overstuur was dat ik mank in mijn benen werd en me aan haar vastklampte. Ik knielde en smeekte haar om het mij te vertellen.“PLEASE VERTEL ME WAAROM ZIJN ER GEEN WEEKENDDIEREN GODVERDOMME NOG AAN TOE!” – ‘Flikker op debiel,’ zei ze. Ik lag in de foetushouding op de grond en wilde terug naar de baarmoeder, waar ik veilig was voor de wereld.. Mijn existentie bleek nutteloos in deze club. Een tijdje later liep ik terug naar mijn varkenshol. Morgen was er weer een dag.